lørdag 30. desember 2017

Det usynlege skjoldet



som ei stille susing
gjennom musklar og bein,
noko usynleg vandrande
mellom tankane
hjarteslaga,
ein stille vind
i blodårer og nervebaner

når havet brusar opp
og vindane slår
mot den skrøpelege kroppen,
er det der – denne roen som eit skjold
held meg samla i stormen
held meg oppe i bølgjene
held meg fast
i dei verste kasta

fyller meg med fred
endå allting rundt meg rasar



Joh 14, 27: 
Fred etterlèt eg dykk, min fred gjev eg dykk. Eg gjev dykk ikkje fred på same måten som verda gjer det. Lat ikkje hjartet dykkar uroast, og ver ikkje motlause!

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar