lørdag 14. oktober 2017

Han bygde seg eit slott -



heile livet brukte han
minutt for minutt
på å leggje sandkorn på sandkorn

streke opp linjer
og reise nye veggar

og slottet steig opp frå sanden
som eit under stod tårna og skein
i lyset frå sola
og refleksjonen frå havet

så mange beundrande blikk
frå dei som gjekk forbi
og stadig veksande status
i sandstrandslottmiljøet

til slutt sette han siste skjelet på plass
og media fotograferte og jubla
og folkemengda beundra dette verket
bygd av éin mann

sjølv sette han seg i skuggen
og ville nyte synet av eit livsverk

men same natta byrja tidevatnet å stige
og neste morgon var der ingen spor tilbake
etter verken mannen eller slottet,

utanom ein haug med skjel
som andre sandslottbyggjarar
flokka seg rundt
og samla opp til sine eigne byggverk




Jes 55, 2: 
Kvifor bruka pengar
på det som ikkje er brød,
og arbeid på det som ikkje mettar?
Høyr no på meg,
så skal de få eta det som godt er,
og fryda dykk over feite retter.


Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar